پاورپوینت ارزش زماني پول در مدیریت مالی

*بهره عبات است از قيمتي كه بايد در ازاي استفاده از پول در يك دوره پرداخت كرد  نرخ بهره داد و ستد ها و عمليات مالي را معمولا اعلام ميكنند ، براي مثال يك صندوق پس انداز اعلام ميكند كه هب پس انداز هاي مردم در يك سال  18 درصد بهره مي پردازد يا امكان دارد يك بانك نرخ بهره وام هاي بيست ساله را 12 درصد اعلام نمايد . در اين حالت كه نرخ بهره به صورت علني اعلام ميشود نرخ بهره اعلام شده ميگويند . ليكن گاهي نرخ بهره به صورت آشكارا بيان نميشود بلكه ميزان آن به صورت تلويحي يا ضمني محاسبه ميشود كه برخي آن را  نرخ بهره واقعي يا نرخ بهره ضمني مي گويند .
*

در مباحث سرمایه گذاری ارزش یک دارایی یا ارزش سهم با ارزش درآمدهایی که آن دارایی ایجاد می‌کند، سنجیده می‌شود. درآمدها اغلب با واحدهای پولی سنجیده‌می‌شود. واحدهای پولی متداول هم از دیدگاههای گوناگون تفاوتهایی را نشان می‌دهند:

1- واحدهای پولی از نظر زمانی با یکدیگر فرق دارند. آندسته از واحدهای پولی که زودتر بدست می‌آیند با ارزش تراز آندسته واحدهای پولی هستند که دیرتر تحصیل می‌شوند. هرچقدر مقادیر پولی زودتر حاصل شوند امکان بهره‌برداری دوباره از آنها افزایش می‌یابد:(Timing).


2- واحدهای پولی از نظر ریسک با یکدیگر تفاوت دارند (Risk). آندسته از واحدهای پولی که احتمال بدست آمدن آنها بیشتر است نسبت به آندسته از واحدهای پولی که احتمال بدست‌آمدن آنها کمتر است، با ارزش‌تر بشمار میایند. درآمد یا سودی که احتمال تحصیل آن کمتر است از نظر آنالیز‌کننده ارزش کمتری دارد.

3- واحدهای پولی از جهت وجود تورم در اقتصاد دارای قدرت خرید    (Purchasing Power) یکسان  نیستند. آن بخش از واحدهای پولی که قدرت خرید بیشتر دارند نسبت به دستة دیگری که قدرت خرید کمتر دارند از دیدگاه سرمایه‌گذاران با ارزش‌تر هستند.

4- واحدهای پولی گاهی از دارایی‌های قابل فروش و یا قابل تبدیل به پول حاصل می‌شوند. بعضی از دارئیها سریعاً به فروش میرسند و بعضی دیگر طی زمان طولانی قابل فروش خواهند بود زیرا قابلیت تبدیل همه دارائیهای یک فرد یا یک شرکت به پول نقد یکسان نیست. به این جهت واحدهای پولی از نظر اینکه از دارائیها سریعاً به پول تبدیل شونده بدست آمده‌اند یا خیر، با یکدیگر تفاوت پیدا می‌کنند. بخشی از واحدهای پولی که از طریق فروش دارائیهای سریعاً به پول تبدیل شونده بدست می‌آیند در مقایسه با آن دسته از واحدهای پولی که از طریق فروش دارائیهای به کندی به پول تبدیل شونده بدست می‌آیند، باارزش‌تر بشمار می‌آیند. زیرا سریع بدست آمدن ارزش از دیدگاه سرمایه‌گذاری اولویت دارد.